Πηγή: https://kokinokamini.blogspot.com/2016/07/co2.html
http://www.powerengineeringint.com/articles/print/volume-24/issue-4/features/turbine-trauma-the-risk-of-the-start-stop-cycle.html
http://euanmearns.com/co2-emissions-variations-in-ccgts-used-to-balance-wind-in-ireland/
Η Ιρλανδία έχει περί τα 9 GW εγκατεστημένη ισχύ (μισή Ελλάδα) είναι διασυνδεμένη με την Αγγλία με ένα καλώδιο 1 GW έχει πολλές ΑΠΕ από τις οποίες έχει ονομαστική ηλεκτροδότηση περίπου 7% με τους τυπικούς Μπιρμπίλιους στόχους να βάλει ...κι άλλες.
Η Ιρλανδία, επειδή ακριβώς είναι νησί και μπορεί να αποτυπώσει σχετικά εύκολα την κατανάλωση καυσίμων, και επομένως τις εκπομπές CO2 (μην ξεχνάτε, C + O2 δίνει CO2) έχει μελετηθεί αρκετά, και έχει γραφτεί και στο παρελθόν ότι τα αιολικά της Ιρλανδίας δεν έχουν μειώσει, και ίσως έχουν αυξήσει τις εκπομπές της, δηλαδή την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων (βλ. σχετ. αναρτήσεις, στο τέλος).
Τώρα, μία εξαιρετική μελέτη από κάποια κα Μαρία Τσαγκαράκη, κατέληξε στα εξής: Επειδή η Ιρλανδία έχει πολλά αιολικά, εξισορροπεί την μεταβλητή αιολική ηλεκτροπαραγωγή με μονάδες αερίου διπλού κύκλου. Τα αιολικά αναγκάζουν σε μεταβλητή λειτουργία αυτές τις μονάδες αερίου με αποτέλεσμα αυξημένη φθορά σε αυτές, μείωση της αποδοτικότητας καυσίμου από 55% σε 32% (καίνε δηλαδή το διπλό καύσιμο από το εάν λειτουργούσαν σταθερά), ελαφρά αυξημένες συνολικές εκπομπές CO2 (δηλαδή κατανάλωση καυσίμου) και όλη η άσκηση είναι ακριβότερη από όσο προβλεπόταν.
Το συμπέρασμα, τεκμηριωμένο με μετρήσεις πραγματικής λειτουργίας σε πραγματικό δίκτυο, με πολλά αιολικά και σχετικά ευνοϊκές συνθήκες αέρα (η Ιρλανδία είναι στο jet stream και φυσάει σχετικά συνέχεια), επιβεβαιώνει κάτι που έχει αναφερθεί, όπου υπάρχουν αιολικά, και έχουν γίνει μετρήσεις, με πρώτη και καλύτερη την Γερμανία (και όχι μόνο): Όλα τα αιολικά, φ/β, κλπ ΑΠΕ δεν έχουν μειώσει ούτε ένα γραμμάριο CO2 (δηλαδή καύσιμα) και η όποια εξοικονόμηση από την έγχυση στοχαστικού ρεύματος χάνεται από την μείωση αποδοτικότητας των συμβατικών μονάδων που αναγκάζονται σε μεταβλητή λειτουργία. Και για αυτά, παραπομπές, στο τέλος.
Η πλάκα είναι ότι περίπου ταυτόχρονα με αυτή την μελέτη, εμφανίστηκε άλλο άρθρο, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, εμφανίστηκε άρθρο που θα ενδιαφέρει τους ΑΕΡΙτζήδες μας που θέλουν να μας ηλεκτροδοτήσουν με αέριο (αφού, όπως είπε ο Καλλιτσάντσης, "βάλαμε ΑΠΕ, τώρα χρειαζόμαστε και αέριο"): Turbine trauma: the risk of the start-stop cycle. Multi-starts mean the stressed components in gas turbines are now subjected to low cycle fatigue and, for many, this becomes the dominant failure criterion. Hot components have the added problem of creep, as outlined above. This, when combined with low cycle fatigue, can reduce the component lifespan dramatically below that expected of each of these failure criteria in isolation. Το ξεκίνα-σταμάτα μπου μπουρ μπουρ μειώνει την ωφέλιμη ζωή. Αυτό σε γλώσσα Καλλιτσάντση-Περιστέρη-Μυτιληναίου μεταφράζεται "δώστε κι άλλα Α.Δ.Ι. ρε, γιατί δεν βγαίνουμε".
Πετάξαμε πολλά λεφτά σε ΑΠΕ για να πετάξουμε κι άλλα λεφτά σε μονάδες αερίου, για να πετάξουμε κι άλλα λεφτά σε επιδοτήσεις λειτουργίας μονάδων αερίου, και τώρα ξέρουμε ότι θα πετάξουμε κι άλλα λεφτά για να αλλάζουμε τουρμπίνες και έχει βγάλει κάτι καινούργιες η Ζήμενς, μούρλια! Και η εταιρία της κας Τσαγκαράκη κάτι τέτοιο διαφημίζει, αν προσέξετε...
http://www.irishtimes.com/news/environment/wind-energy-ineffective-at-reducing-co2-emissions-group-claims-1.1757575
Η μείωση εκπομπών CO2 (και εξοικονόμηση καυσίμου) από αιολικά είναι περίπου η μισή από όσο είναι η αντίστοιχη αιολική ηλεκτροδότηση, στην Ιρλανδία, που καίει πολύ αέριο (έχουν αλλάξει λίγο τα δεδομένα από τότε, αλλά όχι το συμπέρασμα)
Δεν εξοικονομούν καύσιμα
Δεν μειώνουν εκπομπές CO2
